Ze zei het ineens, in haar keuken. Het klonk scherp en voelde als een blikseminslag. Alsof mijn geluk ten koste ging van haar. Ik stond woordeloos, stil, en kon alleen maar terugkijken. Van binnen was er mist en leegte waar ik me nog geen raad mee wist.


Voor haar leek het alsof ik alles voor elkaar had. Voor mij voelde het alsof ik alles was kwijtgeraakt met mijn scheiding. Een droom van samen oud worden. Van een warm en gezellig gezin.

En ja, ik had geluk. Met hulp vond ik een huis in Schoorl. Mijn dochter, hond en ik zouden er gaan wonen. Niet omdat ik dat wilde, maar omdat het niet anders kon. De scheiding woonde nog rauw in mijn lijf. En voor het eerst stond ik op eigen benen. Onzeker en wankel. Er was geen lief die me opving. Geen vaste grond. Wel mensen die me hielpen met praktische dingen, maar de eenzaamheid was van mij alleen.

Ik heb die zin nog vaak herhaald. En in de loop van de tijd ging ik iets anders horen. Niet meer het verwijt. Niet meer alsof ik iets van een ander afnam. Maar als een mogelijkheid.

“Jij krijgt altijd alles wat je wilt.”. Ineens voelde ik: misschien zit daar iets in. Niet als oordeel. Maar als echo van iets dat klopt. Dat zachtjes richting geeft.

Ik zie nu wat ik toen nog niet kon bevatten: dat ik ben blijven bewegen. Niet met grote sprongen, maar telkens een stapje verder richting wat ik verlangde. Niet omdat het makkelijk was, maar omdat stilstaan geen optie was.

Soms komen oordelen van buiten en nestelen ze zich in je hart. Als je ze niet uit elkaar haalt, ga je erin geloven. Maar als je ze wél uit elkaar haalt, worden ze iets anders. Een richting. Een kracht.

Wat eerst een sneer leek, werd later een kompas. De pijn veranderde niet meteen, maar omdat ik ben blijven lopen. Vaak met knikkende knieën, maar wel verder. Geleid door iets wat ik niet kon uitleggen, maar wel voelde. Een richting van binnen. Zacht, maar volhoudend.

Misschien was het waar. Misschien krijg ik wat ik ten diepste verlang. Niet in de vorm waarin ik het had bedacht, maar in de bedding die ik zelf ben geworden. Omdat ik trouw bleef. Aan mezelf. Aan wat ik ergens al wist, lang voordat ik het kon geloven.

—----------

📅 In augustus zijn er twee plekken voor een Verdiepingsdag in Schoorl.

Een dag voor vrouwen die voelen: zoals het nu gaat, klopt het niet meer.

Die voelen: ik wil stoppen met rennen, mezelf verliezen of alles bij elkaar houden ten koste van mezelf.

Maar nog niet precies weten hoe. Alleen dát er iets moet veranderen.

Je stapt uit de haast en komt aan in rust.
We wandelen door het mooiste duingebied van Schoorl:
vertragen, voelen, dieper ademen.
En maken ruimte voor wat van binnen schuurt en gehoord wil worden.

Met persoonlijke begeleiding, lichaamsgerichte coaching en Internal Family Systems (IFS).
Geen snelle tips of trucjes.
Wél een dag die doorwerkt in je keuzes, je reacties, je richting.
Zodat jij weer voelt wat klopt en wat niet meer past.

Nieuwsgierig? 📍

Lees je meer info & praktische details

Op de website (met onderaan 3 inzichten voor vrouwen die altijd maar doorgaan).

—-------

Nieuwe Google review van Marielle:

Loet is een warme, invoelende coach met veel levenservaring. Ze luistert naar wat je zegt, en ook naar wat er tussen de regels door voelbaar is. Haar rust en oprechte aandacht maken het veilig om echt te voelen.

Lees de hele review en ervaringen van anderen op mijn website.