Schrijver Tommy Wieringa vertelt dat hij elke dag afval opruimt langs de dijk bij zijn huis. Eerst hoopte hij dat het schoon zou blijven. Maar de volgende ochtend lag er weer plastic. Dat maakte hem boos en teleurgesteld. Alsof zijn werk voor niets was geweest.


Tot hij besefte: dit ís de beweging.
Het gaat niet om het eindresultaat, een dijk die voorgoed schoon blijft, maar om de daad zelf. Elke dag opnieuw iets doen dat klopt voor jou. Ook al ligt er morgen weer vuil, vandaag is er íets minder. En belangrijker nog: hij blijft trouw aan zichzelf, ongeacht wat de omgeving doet.

Dat beeld treft me, omdat we vaak verlangen naar grote stappen. Het idee dat alles in één keer moet veranderen. Terwijl het in de praktijk vaak anders gaat: het zit in kleine momenten.

• je gaat bewust iets achterover zitten in een gesprek en voelt de stoelleuning in je rug.

• je legt je telefoon weg en kijkt de ander echt even aan.

• je zegt zachtjes tegen jezelf: het is goed zo, in plaats van die harde gedachte.

Dat zijn keerpunten. Maar net als bij het afval op de dijk vraagt het daarna om onderhoud. Kleine momenten van aandacht, steeds opnieuw. Even een ademhaling volgen. Je voeten op de grond voelen. Een vriendelijk woord tegen jezelf fluisteren in plaats van die harde gedachte. Het lijkt klein, maar het houdt iets groters in beweging.

Wieringa’s afval is nooit echt weg. Maar zijn handeling maakt verschil. In de omgeving én in hemzelf. Het is die trouw aan het kleine, die de grote beweging levend houdt.

Wil je ontdekken wat die kleine stappen voor jóu kunnen betekenen?Je bent welkom voor een kennismakingsgesprek. We verkennen we samen waar je nu staat en waar je naar verlangt.

👉 Plan een kennismaking via www.ebenvloet.nl